استاد اقتصاد دانشگاه گیلان: اثرگذاری کرونا بر اقتصاد ایران نسبت به سایر کشورها کمتر است

جارستان به نقل از ایرنا؛ استاد اقتصاد دانشگاه گیلان گفت: کرونا برای همه کشورها و اقتصاد آنها را با بحران مواجه کرده است اما شدت این بحران در کشور ما به نسبت سایر کشورها کمتر است.

دکتر غلامرضا محفوظی روز سه شنبه در این مورد افزود: حتی شاید این شرایط کمی هم برای ما فرصت ایجاد کرده و به نوعی تمرکز تحریم را کمتر نماید .

وی تصریح کرد : ضمن اینکه فرصت های سرمایه گذاری در کشور ما به عنوان یک کشور بکر غیربدهکار و بازار ۸۰ میلیونی و حتی کشورهای اطراف ما که بازارهای وسیعی هستند، می توانند هدف سرمایه گذاران در ایران باشند و در واقع کرونا باعث شده که این ظرفیت ها برجسته شود.

وی توضیح داد: اقتصادهای پیشرفته امروز به شدت بدهی دارند، اقتصاد آمریکا بالاتر از تولید ناخالص داخلی خود بدهکار است و برای مواجهه و مدیریت بدهی شان برنامه ریزی کرده بودند ، و در این وضعیت شیوع کرونا این شرایط و بدهکاری ها را برای کشورها تشدید می کند.

وی بیان داشت: به طوری که اگر بدهکارند، بدهکارتر می شوند، ضمن اینکه ریسک عدم پرداخت بدهی این کشورها به دلیل اینکه رکود اقتصادی بسیار بزرگی در پی شیوع کرونا وجود خواهد داشت و هم اکنون هم نمود یافته، ریسک کشورها را به لحاظ اقتصادی بالا می برد.

این استاد دانشگاه ادامه داد: خوشبختانه کشور ما بدهی خارجی ندارد، تقریبا بدهی خارجی ما کمتر از ۱۰ میلیارد دلار است و طی این سالها به هر دلیلی بدهی ایجاد نکردیم، البته استفاده از بدهی در شرایط عادی مزیت است، اما اکنون با توجه به همه گیری و دنیاگیری کرونا شاید این برای ما تبدیل به مزیت شده و ظرفیت بالایی است و باید سرمایه گذار جذب کنیم.

دکتر محفوظی در بخش دیگری از سخنانش با بیان اینکه شرایط کرونایی فعلا وجود خواهد داشت، اضافه کرد: ما یک سری از مباحثی را اصولا قبل از کرونا انجام نمی دادیم، شاید الان بیشتر به خود آییم و بیشتر به فکر باشیم و از سویی به نوعی اصلاحاتی هم در رفتار و عملکردهای خود باید ایجاد کنیم .

وی نخستین موضوع را تشکیل سرمایه ثابت عنوان کرد و گفت : سرمایه ثابت ما تقریبا منفی است یعنی جذب سرمایه گذار نداریم، کرونا می تواند فرصتتی برای برای جذب سرمایه گذاری خارجی در اقتصاد ما باشد و چون کشور بدهکاری نیستیم، فرصت سرمایه گذاری بکری داریم بنابراین در جذب سرمایه گذاری خارجی باید بکوشیم.

این استاد دانشگاه با بیان اینکه نباید در شرایط کرونایی و بحران، روابط اقتصادی با کشورهای دیگر تحت تاثیر عواملی مانند تحریم و غیره قرار گیرد، اضافه کرد: ما باید سرمایه گذاری بخش خصوصی را در پروژه های ملی و عمومی فعال کنیم و از روش مشارکت عمومی، خصوصی بهره گیریم.

وی همچنین بیان داشت: از سویی دولت به شدت دارایی های غیرمولد دارد، دارایی های دولت در کشورهای مختلف به طور متوسط حدود ۱۱۴ و ۱۱۵ درصد تولید ناخالص داخلی است اما این رقم در کشور ما حدود ۶ برابر است، یعنی دولت دارایی هایی دارد که عموما به کارش نمی آید، سرمایه گذاری هایی که در دهه های قبل انجام شده و بلااستفاده مانده و از گردونه اقتصاد خارج شده باید با این چرخه برگردد.

وی اظهار داشت: اقدام دیگری که در شرایط کرونایی باید از سوی دولت انجام شود، حمایت از کسب و کارهایی است که صرفا به دلیل کرونا آسیب دیدند و فعالیت آنها کم شده است.

وی تصریح کرد : در واقع کرونا برای ایران فرصت پرداختن به یک سری مشکلات مزمن و رفع آنهاست تا بتوانیم جامعه و اقتصاد خود را اداره کنیم از جمله این مباحث دولتی بودن اقتصاد است که باید این موضوع و اصلاح این شرایط را محور عمل قرار دهیم.

وی با بیان اینکه استان گیلان نیز به تبع دولتی بودن از اقتصاد ملی پیروی خواهد کرد، افزود: استان های ما به لحاظ اقتصادی خیلی مستقل از دولت نیستند، اگر وضعیت اقتصادی دولت خوب باشد به همه استان های کشور سرازیر می شود و اگر وضعیت مطلوبی نداشته باشد این مهم در همه استان های کشور نیز نمود دارد.

این استاد اقتصاد دانشگاه گیلان ادامه داد: اقتصاد استان ما چه بخواهیم و چه نخواهیم بیشتر خدمات محور است و استانی گردشگرپذیریم و به تبع این شرایط، بخش های مختلف اقتصادی هم فعال هستند.

وی با بیان اینکه امروز گردشگری به عنوان دومین گردش مالی دنیا با مبادلات “حدود هشت هزار میلیارد دلار” راکد است و به شدت از عامل کرونا متاثر شده و به طور طبیعی اقتصاد گردشگری استان ما هم از این عامل تاثیر پذیرفته و آمد و شد کمتری داریم.

وی در ادامه با بیان اینکه کرونا، رویکرد زندگی مردم و سرمایه گذاری آنان را تغییر خواهد داد، اظهار داشت: فکر می کنم شاید بعد از این آنطور که در سایر حوزه ها سرمایه گذاری می کردیم “شامل سرمایه گذاری در ملک و سرمایه گذاری در فرصت های اقتصادی” و غافل از این که مهمترین سرمایه ما سلامت است، عامل کرونا باعث شد که به مقوله سلامتی بیشتر پی ببریم و در آینده سرمایه گذاری ما بر سلامتی بیشتر خواهد شد.